ยางมะตอย เป็นวัสดุที่สกัดจากน้ำมันดิบ มีสีดำ มีลักษณะเหนียวและความหนืดต่ำ ยางมะตอยนิยมมาใช้ในงานก่อสร้างถนน โดยใช้เป็นวัสดุผิวหน้า ซึ่งคุณสมบัติที่สำคัญของยางมะตอยทำหน้าที่ประสานระหว่างวัสดุเติมเช่นหินและทราย เข้าเป็นเนื้อเดียวกัน โดยวัสดุที่นำมาใช้ในการเทผิวหน้าถนนจะเรียกชื่อเต็มว่า แอสฟอลต์คอนกรีต (asphalt concrete) และมักย่อว่า แอสฟอลต์
ความหมาย
ภาษาอังกฤษเรียกยางมะตอยว่า แอสฟอลต์ (อเมริกัน) หรือ แอสแฟลต์ (บริเตน) (asphalt) ซึ่งมาจากภาษากรีกคำว่า άσφαλτος (asphaltos) ส่วนภูมิภาคอื่นอาจเรียกว่า ไบทูเมน, ไบทิวเมน, บิทูเมน, บิชูเมน (bitumen)
จุดเริ่มต้นของถนนลาดยางมะตอยในประเทศไทยนั้น จะต้องย้อนกลับไปในสมัยรัชกาลที่ 6 โดยในช่วงเวลานั้น ได้มีการทดลองทำถนนลาดยางขึ้นที่บริเวณถนนเจริญกรุง กรุงเทพฯ (ถนนเจริญกรุงยังเป็นถนนสายแรกของไทยอีกด้วย โดยถูกสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4)
ซึ่งในตอนนั้นได้มีบริษัททำถนนลาดยางสัญชาติฝรั่งเศสเจ้าหนึ่ง ได้เสนอตัวที่จะร่วมสัปทานในการทำถนนในครั้งนี้ โดยบริษัทดังกล่าวมีชื่อว่า "บริษัทมาลตอย" (Maltoy)
คนไทยในตอนนั้น ไม่เคยรู้จักหรือเคยใช้งานถนนลาดยางมาก่อน ด้วยเหตุนี้คนไทยจึงได้เรียกถนนลาดยางของบริษัทมาลตอยว่า "ถนนลาดยางมาลตอย"
ก่อนที่ในเวลาต่อมา คำว่า "มาลตอย" จะถูกเรียกกันจนผิดเพี้ยน กลายมาเป็นคำว่า "มะตอย" ที่เราใช้เรียกกันในปัจจุบันนั่นเอง