หัวใจถูกบีบรัด (Cardiac tamponade)
|
ชื่ออื่น |
Pericardial tamponade |
|
ภาพการตรวจด้วยคลื่นเสียงความถี่สูงแสดงปริมาตรของน้ำในเยื่อหุ้มหัวใจขนาดใหญ่มากทำให้เกิดการกดทับอันเป็นผลมาจากการมีเลือดออกจากมะเร็ง; ลูกศรปิด -แสดงหัวใจ, ลูกศรเปิด -แสดงการไหล |
สาขาวิชา |
ศัลยกรรมหัวใจ |
อาการ |
หายใจลำบาก, อ่อนแรง, วิงเวียนศีรษะ, ไอ |
การตั้งต้น |
รวดเร็วหรือค่อยเป็นค่อยไป |
สาเหตุ |
มะเร็ง, ไตวาย, การบาดเจ็บทรวงอก, เยื้อหุ้มหัวใจอักเสบ, วัณโรค
|
วิธีวินิจฉัย |
สังเกตอาการและตรวจคลื่นเสียงสะท้อนหัวใจ
|
การรักษา |
ระบายของเหลว (เจาะเยื่อหุ้มหัวใจ, เปิดช่องเยื่อหุ้มหัวใจ, ลอกเยื่อหุ้มหัวใจ) |
ความชุก |
2 ต่อ 10,000 ประชากรต่อปี (สหรัฐ) |
หัวใจถูกบีบรัด (อังกฤษ: cardiac tamponade, pericardial tamponade) เป็นภาวะฉุกเฉินซึ่งมีของเหลวคั่งอยู่ในช่องเยื่อหุ้มหัวใจ หากมีปริมาณของเหลวเพิ่มมากขึ้นจนทำให้หัวใจไม่สามารถขยายตัวเพื่อเติมเลือดเข้าห้องหัวใจได้จะทำให้หัวใจมีปริมาตรเลือดหัวใจบีบต่อครั้ง (stroke volume) ลดลง ทำให้เกิดการสูบฉีดเลือดไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย เกิดภาวะช็อค และทำให้เสียชีวิตได้
ภาวะหัวใจถูกบีบรัดเกิดขึ้นเมื่อเกิดมีของเหลวขึ้นในช่องเยื่อหุ้มหัวใจเร็วเกินกว่าที่ถุงเยื่อหุ้มหัวใจจะขยายได้ทัน หากปริมาณของของเหลวเพิ่มขึ้นช้า ๆ (เช่นในภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานน้อย) ถุงเยื่อหุ้มหัวใจจะสามารถขยายขนาดเพื่อรองรับของเหลวได้ก่อนที่จะเกิดภาวะบีบรัด แต่ถ้าของเหลวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว (เช่นในอุบัติเหตุหรือการฉีกขาดของหัวใจ) ปริมาณของเหลวเพียง 100 มิลลิลิตรก็สามารถทำให้เกิดภาวะบีบรัดได้
แหล่งข้อมูลอื่น
การจำแนกโรค |
|
ทรัพยากรภายนอก |
|