เธรนะดีเหยื่อฮิโรชิมะ

เธรนะดีเหยื่อฮิโรชิมะ (อังกฤษ: Threnody to the Victims of Hiroshima; โปแลนด์: Tren Ofiarom Hiroszimy) เป็นบทเพลงสำหรับกลุ่มเครื่องสายทั้งหมด 52 ชิ้น ประพันธ์โดย กชึชตอฟ แปนแดแรตสกี เมื่อปี พ.ศ. 2503 ซึ่งประพันธ์แด่ผู้ประสบภัยชาวฮิโรชิม่าที่ถูกสังหารและบาดเจ็บสาหัสจากอาวุธนิวเคลียร์ โดยเครื่องบิน บี-29 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

ความยาวของบทเพลงนี้มีความยาวถึง 8 นาที 37 วินาที สำหรับเครื่องสายทั้งหมด 52 ชิ้น โดยมีไวโอลิน 24 คัน วิโอลา 10 คัน เชลโล 10 ตัว ดับเบิ้ลเบส 8 ตัว ซึ่งมีเทคนิคคือ การชักไวโอลินบนหย่อง ใช้นิ้วตบ การสั่นไวโอลิน การดีดไวโอลิน (Pizzcato) โดยโน้ตที่เป็นสีดำขนาดใหญ่ จะเป็นเสียงกัด รูปแบบหนึ่งที่เป็นกลุ่มก้อนของเสียงขนาดใหญ่เรียกว่า Sound Mass