เลนส์หลายชั้นไร้รอยต่อ
เลนส์แว่นตาหลายชั้นไร้รอยต่อ มีชื่อเรียกในภาษาอังกฤษว่า " Progressive Addition Lenses " หมายถึงเลนส์ที่มีส่วนเพิ่มในการแก้ไขสายตายาวในระยะใกล้ของผู้สูงอายุและผู้ที่มีความผิดปกติของระบบปรับโฟกัสภายในลูกตา
เลนส์แว่นตาหลายชั้นไร้รอยต่อ มีการเปลี่ยนแปลงกำลังเลนส์แบบไล่ระดับ เพื่อชดเชยกำลังสายตาที่ขาดหายไปจากระบบปรับโฟกัสที่บกพร่องในลูกตา ซึ่งจะต่างกับเลนส์ 2 ชั้น หรือ 3 ชั้น ที่มีกำลังสายตาเป็นระดับที่คงที่ในแต่ละชั้น
เลนส์แว่นตาหลายชั้นไร้รอยต่อคู่แรกของโลก จดสิทธิบัตรไว้โดย Owen Aves ชาวอังกฤษ ในปี พ.ศ. 2450 แต่ไม่ได้วางจำหน่ายจนถึงปี พ.ศ. 2465 เลนส์ที่มีลักษณะเหมือนปัจจุบันถูกแนะนำโดย Varilux และ Carl Zeiss ในปี พ.ศ. 2502 ปัจจุบันเลนส์ถูกขัดด้วย วิธีควบคุมด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ทีละคู่ จากเดิมที่ใช้วิธีหล่อจากแบบ ที่ขัดไว้แล้ว ทำให้เลนส์มีราคาแตกต่างกัน เนื่องจากวิธีการผลิต