โรซาลีนน์ คาร์เตอร์

โรซาลีนน์ คาร์เตอร์
สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งสหรัฐอเมริกา
ดำรงตำแหน่ง 20 มกราคม ค.ศ. 1977 – 20 มกราคม ค.ศ. 1981
ประธานาธิบดี	จิมมี คาร์เตอร์
ก่อนหน้า	เบ็ตตี ฟอร์ด
ถัดไป	แนนซี เรแกน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	18 สิงหาคม พ.ศ. 2470 รัฐจอร์เจีย
พรรค	พรรคเดโมแครต
คู่สมรส	จิมมี คาร์เตอร์
ลายมือชื่อ

เอเลนอร์ โรซาลีนน์ สมิธ คาร์เตอร์ (เกิดเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2470) ภรรยาของจิมมี คาร์เตอร์ และเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งสหรัฐอเมริกา

ชีวประวัติเบื้องต้น

โรซาลีนน์เกิดที่เพลนส์ รัฐจอร์เจีย เป็นลูกคนโตของแฟรนซ์ อเลทเทีย มัวร์เรย์ (1905-1997) เป็นนักออกแบบชุดและวิลเบิร์น เอ็กการ์ สมิธ (1896-1940) เป็นช่างซ่อมรถและชาวนา เธอมีน้อง 3 คน คือ วิลเลียม เจอโรลด์ "เจอร์รี" สมิธ (อาชีพ วิศวกร ; 1929-2003) และมัวร์เรย์ ลี สมิธ (อาชีพ ครู ,รัฐมนตรี ; 1932-2003) และมีน้องสาว 1 คน คือ ลิเลียน อเลทเทีย สมิธ วอลล์ (เกิดเมื่อค.ศ. 1936)

วิลเบิร์น สมิธ ผู้เป็นบิดาเสียชีวิตในปี 1940 ที่เมืองลิวเคเมีย ขณะนั้นโรซาลีนน์อายุ 13 ปี เธอได้ช่วยมารดาในการออกแบบชุด เธอเข้าศึกษาที่โรงเรียนวาเลดิทอเรียนและจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยจอร์เจียเซาท์เวสต์

แต่งงานและมีครอบครัว

โรซาลีนน์ สมิธ ได้ออกเดตกับจิมมี คาร์เตอร์ ในปีค.ศ. 1945 ในขณะนั้นเป็นทหารอเมริกันที่เมืองอนาโปลิส ในวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2489 ทั้งสองคนก็แต่งงาน

จิมมี และ โรซาลีนน์ มีลูกทั้งหมด 4 คน คือ จอห์น วิลเลียม "แจ็ค" (เกิดเมื่อปี 1947) , จอห์น เอิร์ล "ชิป" (เกิดเมื่อปี 1950) , ดอนเนล เจฟฟรีย์ "เจฟ" (เกิดเมื่อปี 1952) และ เอมี ลีนน์ (เกิดเมื่อปี 1967) ลูกสามคนแรกของจิมมี และ โรซาลีนน์ เติบโตและย้ายที่รัฐจอร์เจีย เนื่องจากสามีออกรับราชการ

ในปีค.ศ. 1953 หลังจากที่สามีของนางลาออกจากราชการทหารกองทัพ เธอได้ช่วยสามีเก็บถั่วในฟาร์มและทำธุรกิจ เธอทำงานเกี่ยวกับบัญชี ตั้งแต่ปี 1962 เป็นปีที่สามีของนางจะลงรับสมัครเป็นผู้ว่าการรัฐจอร์เจีย เธอจึงเข้ามามีส่วนร่วมทางการเมือง

สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งรัฐจอร์เจีย

หลังจากได้ช่วยสามีของนางได้เป็นผู้สมัครผู้ว่าการรัฐจอร์เจียในปี 1970 คุณนายคาร์เตอร์คิดว่าต้องดูแลเอาใจใส่สามีของนาง จึงเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของรัฐจอร์เจีย และตั้งหลักถึงสุขภาพของนางและสามี เขากำหนดค่ารักษาที่จะปรับปรุงการรักษาสำหรับผู้พิการทางจิต ค่ารักษาจำนวนมหาศาลได้รับการยืนยันและกลายเป็นข้อกฎหมาย เธอจึงได้เป็นอาสาสมัครที่โรงพยาบาลส่วนภูมิภาครัฐจอร์เจียซึ่งอยู่ในเมืองแอตแลนตา รัฐจอร์เจีย เป็นเวลาสี่ปีที่ผู้ว่าการได้มาเป็นประธานจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิคภาคพิเศษในรัฐจอร์เจีย