การออกเสียง

การออกเสียง อาจเรียกว่า เสียงอ่าน คำอ่าน หรือแม้แต่ การอ่าน หมายถึงวิธีการหรือรูปแบบของคำหรือวลีในภาษาที่ถูกพูดหรือเปล่งเสียงออกมา ถ้ากล่าวถึง "การออกเสียงที่ถูกต้อง" จะหมายถึงการออกเสียงโดยอิงสำเนียงที่เฉพาะเจาะจงอย่างหนึ่ง เช่นสำเนียงกลางมาตรฐาน

ปัจเจกบุคคลหรือกลุ่มบุคคลหลากหลายสามารถพูดคำหรือวลีหนึ่ง ๆ ด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่างอาทิ ภูมิภาคที่พวกเขาเติบโตหรืออาศัยอยู่ หรือในกรณีที่พวกเขามีความผิดปกติในการพูดหรือความผิดปกติในการเปล่งเสียง กลุ่มชาติพันธุ์ ชั้นชนทางสังคม หรือการศึกษาของพวกเขา

ศัพท์เฉพาะทางภาษาศาสตร์

พยางค์ต่าง ๆ นับว่าเป็นหน่วยของเสียง (phone) ที่ถูกใช้ในภาษา แขนงวิชาของภาษาศาสตร์ที่ศึกษาเกี่ยวกับหน่วยของเสียงคือสัทศาสตร์ (phonetics) เสียงต่าง ๆ ที่มีบทบาทเดียวกันและถูกรวมเข้าด้วยกันเป็นชั้นเรียกว่าหน่วยเสียง (phoneme) และการศึกษาเกี่ยวกับหน่วยเสียงคือสัทวิทยา (phonology)

เสียงในฐานะองค์ประกอบของการเปล่งเสียงโดยปกติในทางวิชาการจะอธิบายด้วยสัทอักษรสากล (IPA) นอกจากนี้เสียงก็สามารถอธิบายได้ด้วยพยางค์ที่เทียบเท่ากันเช่น การออกเสียงของคำว่า "สงบ" สามารถแสดงเป็น สะ-หฺงบ หรือคำว่า "pronunciation" อธิบายได้เป็น pruh-nuhn-see-ey-shuhn เป็นต้น แต่วิธีการอย่างหลังก็อาจทำให้เกิดความกำกวมเนื่องจากปัจจัยต่าง ๆ ของบุคคลดังที่ได้กล่าวแล้ว

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: การออกเสียง