ความมั่นใจในร่างกาย (อังกฤษ: Body positivity) เป็นการเคลื่อนไหวทางสังคมที่มีรากฐานภายใน้ความคิดที่ว่ามนุษย์ทั้งปวงควรมีความมั่นใจในรูปร่างของร่างกาย (positive body image) ในขณะเดียวกันก็ท้าทายแนวทางที่สังคมนำเสนอและมองต่อร่างกายทางกายภาพ การเคลื่อนไหวนี้สนับสนุนการยอมรับร่างกายทุกรูปแบบโดยไม่สนใจต่อความสามารถทางกาย, ขนาดร่างกาย, เพศ, เขื้อชาติ หรือรูปร่างภายนอก การเคลื่อนไหวนี้ดิ้นรนเพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมและการรับรู้ของผู้คนต่อสินค้าและบริการบางชนิดที่ได้กำไรจากการรู้สึกไม่ปลอดภัยทางรูปร่างของผู้คนเช่นผลิตภัณฑ์ลดน้ำหนัก ซึ่ง Alan Smithee ได้วิเคราะห์ไว้ นักกิจกรรมจะเชื่อว่าขนาดตัวนั้นเป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ ทางที่ร่างกายของมนุษย์ถูกจัดวางในลำดับขั้นของอำนาจและความต้องการไขว่คว้า เป้าหมายของการเคลื่อนไหวนี้เพื่อแสดงถึงมาตรฐานความงามที่เกินจริงและสร้างความมั่นใจต่อบุคคล
รากฐานของแนวคิดนี้อยู่ในขบวนการยอมรับความอ้วน (fat acceptance movement) เช่นเดียวกับ National Association to Advance Fat Acceptance ความแตกต่างของแนวคิดนี้จากการยอมรับความอ้วนนั้นคือมีการยอมรับรูปแบบของร่างกายทุกแบบ ในขณะที่การยอมรับความอ้วนนั้นสนับสนุนรูปแบบร่างกายอ้วน หรือน้ำหนักเกินเท่านั้น แนวคิดนี้เชื่อว่าทั้งการเหยียดหยามคนอ้วน (fat-shaming) และ การเหยียดหยามคนผอม (skinny-shaming) เป็นสิ่งที่รับไม่ได้ และรูปกายทุกแบบควรได้รับการเชิดชูและยอมรับ
การวิจารณ์
อย่างไรก็ตาม นักคติสตรีนิยม (feminists) บางส่วนได้วิจารณ์การเคลื่อนไหวนี้ว่าสามารถดำเนินไปเพียงเพื่อเน้นย้ำความคิดแบบปิตาธิปไตย (patriarchal) มากกว่าการส่งเสริมสตรีนิยมแท้
แนวคิดในการโพสต์ภาพไม่ตัดต่อของร่างกายเพื่อเป็นการยอมรับมันนั้นเป็นการระทำที่ซึ่งนั่งวิชาการด้านเพศ Amber E Kinser ระบุว่าเป็น “สตรีนิยมเทียม” ("false feminism") โดย Kinser วิจารณ์ว่าการกระทำเพื่อทนไม่เป็นการไม่ท้าทายต่อระบอบปิตาธิปไตยแลเแคมเปญเช่นนี้ไม่สามารถทลายความเป็นเหตุผลของการโต้แย้งเรื่องความมีค่าของสตรีเกี่ยวพันโดยตรงกับรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ