คุกกี้โคลน บ้างเรียก กาแล็ต (ฝรั่งเศส: galette; แปลว่า คุกกี้) หรือ บงบงแต (ครีโอลเฮติ: bonbon tè; แปลว่า ขนมดิน) เป็นอาหารสำหรับหญิงตั้งครรภ์ในประเทศเฮติ พบได้ตามสลัมต่าง ๆ ตามหัวเมือง เช่น ซีเตซอแลย์ (Cité Soleil) ดินสำหรับทำคุกกี้โคลนถูกรวบรวมมาจากที่ราบสูงทางตอนกลางของประเทศใกล้กับเมืองแอ็งช์ (Hinche) จากนั้นบรรทุกดินเหล่านี้ไปขายที่ตลาดลาซาลีน (La Saline) โดยมีสุภาพสตรีคอยรับซื้ออยู่ จากนั้นดินดังกล่าวจะถูกแปรรูปเป็นคุกกี้ที่เมืองฟอร์ดีม็องช์ (Fort Dimanche) ซึ่งเป็นเมืองที่เกิดจากการบุกรุกพื้นที่คุกเก่าเพื่อสร้างบ้านเรือนจากวัสดุชั่วคราวอย่างสลัม โดยขั้นแรกจะต้องกรองสิ่งสกปรกออกจากดิน (เช่น ก้อนกรวด หญ้า) ออกไป จากนั้นนำดินโคลนที่ผ่านการกรองดังกล่าว มาปรุงรสด้วยเกลือ เนยขาว หรือไขมัน ก่อนนำไปขึ้นรูปให้มีลักษณะเป็นแผ่นแบน ตากแดดให้แห้ง คุกกี้ที่เสร็จแล้วจะบรรจุในถังสำหรับใช้วางจำหน่ายตามตลาดหรือร้านตามริมถนน
ชาวเฮติเชื่อว่าคุกกี้โคลนมีแคลเซียม สามารถใช้เป็นยาลดกรด และมีสารอาหาร คุกกี้โคลนจึงกลายเป็นอาหารเสริมสำหรับสตรีมีครรภ์และเด็ก แต่แพทย์ได้ออกมาเตือนว่า อาจก่อให้เกิดฟันผุ ท้องผูก หรืออะไรที่แย่กว่านั้น นอกจากนี้คุกกี้โคลนมีต้นทุนการผลิตที่ถูกมาก คุกกี้หนึ่งร้อยชิ้นจะมีราคา 5 ดอลลาร์สหรัฐ (เฉลี่ยราวชิ้นละ 5 เซ็นต์) เมื่อ พ.ศ. 2551 ก่อนหน้านี้เคยราคา 1.5 ดอลลาร์สหรัฐ เมื่อ พ.ศ. 2550 คุกกี้โคลนถูกมองว่าเป็นหนทางสำหรับป้องกันความอดอยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงราคาอาหารโลกสูงขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2551
ส่วนรสชาติได้รับคำอธิบายกว่า มีสัมผัสนุ่มเหนียวแน่นทำให้ปากแห้งทันที พร้อมกับกลิ่นโคลนฉุน ๆ ติดอยู่ในปากเป็นเวลาหลายชั่วโมง
ในประเทศไทย
ในประเทศไทยเองก็มีการรับประทานอาหารที่ทำจากดิน เรียกว่า ดินลิ่ม ซึ่งทำจากดินเหนียวสีขาว แต่งรสด้วยกะทิ เกลือ หรือผงชูรส นอกจากนั้ยังมีการรับประทานดินอื่น ๆ อีก เช่น ดินโป่ง เช่น ในกลุ่มชาวอาข่าบนดอยแม่มอญ จังหวัดเชียงราย จะขุดดินโป่งที่ขุดได้มาเติมน้ำแล้วปั้นเป็นก้อน อังไฟในครัวจนแห้งสนิทนำมารับประทาน และบางท้องที่มีการรับประทานดินสอพองก็มี