หน้ากากผ้า เป็นหน้ากากที่ทำจากสิ่งทอทั่วไปโดยมักเป็นฝ้าย มีไว้สวมปิดปากและจมูก แม้จะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าหน้ากากอนามัยหรือหน้ากาก N95 แต่สาธารณชนทั่วไปใช้ในครัวเรือนและในแหล่งชุมชนโดยถือว่าเป็นการป้องกันต่อโรคติดเชื้อและมลพิษทางอากาศที่เป็นอนุภาค ด้วยเหตุนี้ หน่วยงานสาธารณสุขโดยทั่วไปจึงแนะนำหน้ากากผ้าเฉพาะสำหรับการควบคุมแหล่งโรคในสถานการณ์โรคระบาด แต่ไม่ถือเป็นอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล
เจ้าหน้าที่สาธารณสุขใช้หน้ากากผ้าเป็นประจำเริ่มตั้งแต่ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในคริสต์ทศวรรษ 1960 หน้ากากผ้าทยอยเลิกใช้ในประเทศพัฒนาแล้วหันมาใช้หน้ากากอนามัยสมัยใหม่แทน แต่ยังใช้กันอยู่แพร่หลายในประเทศกำลังพัฒนา ระห่วางการระบาดทั่วของโควิด-19 มีการหันกลับมาใช้หน้ากากผ้าเนื่องจากขาดแคลนหน้ากากอนามัยและอุปกรณ์ช่วยหายใจ
ข้อแนะนำ
องค์การอนามัยโลก (WHO) แนะนำให้ใช้หน้ากากที่ประกอบด้วยวัสดุต่างกันอย่างน้อยสามชั้น เชื่อว่าพอลีโพรพีลีนสปันบอนด์ (spunbond) สองชั้นมีการกรองและหายใจได้เพียงพอ
เมื่อผลิตหน้ากากผ้า ควรคำนึงถึงตัวแปรเสริมสองตัว ได้แก่ ประสิทธิผลการกรองของวัสดุและการหายใจได้ ปัจจัยคุณภาพการกรองเรียก "Q" ใช้ในตัวบ่งชี้คุณภาพการกรองรวม เป็นฟังก์ชันของประสิทธิผลการกรองและการหายใจได้ โดยค่ายิ่งสูงยิ่งบอกสมรรถนะดี ผู้เชี่ยวชาญแนะนำปัจจัย Q ตั้งแต่สามขึ้นไป