| เฮเลน เคลเลอร์ | |
|---|---|
 | |
| เกิด |
เฮเลน แอดัมส์ เคลเลอร์ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1880 ทุสกัมเบีย รัฐแอละบามา สหรัฐอเมริกา |
| เสียชีวิต | มิถุนายน 1, 1968 (87 ปี) อาร์แคนริดจ์ อีสตัน รัฐคอนเนตติคัต สหรัฐอเมริกา |
| อาชีพ | นักเขียน, นักการเมือง, วิทยากร |
| บิดามารดา | อาร์เธอร์ เอช. เคลเลอร์ เคต แอดัมส์ |
| ลายมือชื่อ | |
 | |
เฮเลน แอดัมส์ เคลเลอร์ (อังกฤษ: Helen Adams Keller; พ.ศ. 2423 — พ.ศ. 2511) นักเขียนและนักมนุษยธรรมชาวอเมริกันผู้พิการทั้งตาบอดและหูหนวกตั้งแต่อายุ 19 เดือนจากเจ็บป่วยหนัก เกิดที่เมืองทัสคัมเบีย รัฐแอลบามา แต่โชคดีที่ได้แอนน์ ซัลลิแวน มาเป็นผู้สอนการพูด การอ่านและเขียน และได้กลายเป็นมิตรสนิทซึ่งกันและกันไปตลอดชีวิต
การศึกษา
เฮเลน เคลเลอร์ จบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยที่วิทยาลัยแรดคลิฟ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดได้รับปริญญาเกียรตินิยมในปี พ.ศ. 2447 เมื่ออายุ 24 ปี นับเป็นบัณฑิตที่หูหนวกและตาบอดคนแรกของมหาวิทยาลัย เฮเลนได้กลายเป็นนักปาฐกถาและนักเขียนที่มีชื่อเสียงโดดเด่นระดับโลก ได้เขียนหนังสืออัตชีวประวัติชื่อ "เรื่องราวชีวิตของฉัน" (The Story of MyLife) พ.ศ. 2445 ซึ่งได้รับการนำไปทำเป็นบทละครเรื่อง "นักทำงานมหัศจรรย์" (The Miracle Worker) เรื่องที่แสดงให้เห็นวิธีการเรียนการสื่อความของเฮเลนทั้งที่มองไม่เห็นและไม่ได้ยิน ในปี พ.ศ. 2502 และได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ใน 3 ปีต่อมา
ด้านการเมือง
เฮเลน เคลเลอร์ ได้ชื่อว่าเป็นนักรณรงค์เพื่อคนพิการที่มีบทบาทสำคัญ รวมทั้งการณรงค์สนับสนุนให้สตรีมีสิทธิ์ลงคะแนนเสียง ต่อต้านความรุนแรงและการสนับสนุนการคุมกำเนิด ในปี พ.ศ. 2458 ได้ก่อตั้งองค์การไม่แสวงกำไร "เฮเลนเคลเลอร์สากล" เพื่อป้องกันการตาบอด เฮเลนกับเพื่อนและครูคือ แอนน์ ซัลลิแวน ได้ร่วมเดินทางไปเยือนประเทศต่างๆ 39 ประเทศทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทย และได้เดินทางไปประเทศญี่ปุ่นหลายครั้งและเป็นที่ชื่นชอบของชาวญี่ปุ่นเป็นอย่างยิ่ง เฮเลน เคลเลอร์ ได้พบกับประธานาธิบดีทุกคนตั้งแต่โกรเวอร์ คลีฟแลนด์ รวมถึงประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสัน เป็นเพื่อนกับผู้มีชื่อเสียงอีกหลายคน อาทิ เช่น อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ ชาร์ลี แชปลิน และมาร์ค ทเวน
บั้นปลายชีวิต
เฮเลน เคลเลอร์เป็นสมาชิกพรรคสังคมนิยม รณรงค์ช่วยเหลือชนชั้นกรรมกรตั้งแต่ปี พ.ศ. 2452- 2464 ได้เข้าไปเยี่ยมเยือนคลุกคลีกันคนยากจน ซึ่งเธอได้กล่าวไว้ว่า "ฉันได้ไปเยี่ยมโรงงาน สลัมคนยากจน ถึงฉันจะมองไม่เห็นแต่ก็ได้กลิ่น" กิจกรรมทางการเมืองของเฮเลนได้ลดลงพร้อมกับการเสื่อมถอยของพรรคสังคมนิยมหลังจากการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 และได้หันมาทำงานให้กับ "มูลนิธิอเมริกันเพื่อคนตาบอด" จนถึงแก่กรรมเมื่ออายุได้ 87 ปี
เรื่องราวของเฮเลนผู้ซึ่งมีความพิการโดยสิ้นเชิงทั้งตาบอดและหูหนวก ได้เป็นที่สนใจสร้างแรงบันดาลใจเป็นอันมากให้กับบุคคลทั่วโลก และยังคงเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านความวิริยสาหะแก่คนพิการและคนทั่วไปรุ่นปัจจุบัน