Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

โทโคฟีรอล

Другие языки:

โทโคฟีรอล

Подписчиков: 0, рейтинг: 0

โทโคฟีรอล (อังกฤษ: tocopherol; ย่อ TCP) เป็นกลุ่มสารประกอบอินทรีย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสารฟีนอล หมู่เมทิล หลายชนิดเกี่ยวข้องกับวิตามินอี

แอลฟา-โทโคฟีรอล (α-tocopherol) พบมากในอาหารยุโรป โดยเฉพาะในน้ำมันมะกอกและน้ำมันดอกทานตะวัน ในขณะที่แกมมา-โทโคฟีรอล (γ-tocopherol) พบมากในอาหารอเมริกัน โดยเฉพาะในน้ำมันถั่วเหลืองและน้ำมันข้าวโพด

รูปแบบ

วิตามินอีมีโครงสร้าง 8 แบบ แยกเป็นโทโคฟีรอล 4 แบบและโทโคไทรเอนอล 4 แบบ ทั้งหมดมีวงแหวนโครเมนกับหมู่ไฮดรอกซิลที่ให้ไฮโดรเจนเพื่อลดอนุมูลอิสระ และมีโซ่ข้างแบบไฮโดรโฟบิกที่สามารถผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ได้ ทั้งโทโคฟีรอลและโทโคไทรเอนอลมีรูปแบบแอลฟา (α), บีตา (β), แกมมา (γ) และเดลตา (δ) ซึ่งจำแนกได้จากจำนวนและตำแหน่งของหมู่เมทิลบนวงแหวนโครเมน

รูปแบบ	โครงสร้าง
แอลฟา-โทโคฟีรอล
บีตา-โทโคฟีรอล
แกมมา-โทโคฟีรอล
เดลตา-โทโคฟีรอล

เมื่อใช้เป็นวัตถุเจือปนอาหาร โทโคฟีรอลจะมีเลขอีคือ E306 แอลฟา-โทโคฟีรอลคือ E307 แกมมา-โทโคฟีรอลคือ E308 และเดลตา-โทโคฟีรอลคือ E309 ทั้งหมดได้รับการอนุญาตให้ใช้เป็นสารต้านอนุมูลอิสระในสหรัฐอเมริกา สหภาพยุโรป ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์

ประวัติ

จากการทดลองให้สารอาหารกับหนู เฮอร์เบิร์ต แมคลีน อีแวนส์สรุปในปี ค.ศ. 1922 ว่าหากหนูไม่ได้รับสารอาหารจากจมูกข้าวสาลี หนูจะไม่มีการปฏิสนธิ เขาจึงสกัดสารดังกล่าวแล้วระบุสูตรเคมี C₂₉H₅₀O₂ และตั้งชื่อสารชนิดนี้ว่า "โทโคฟีรอล" ซึ่งมาจากภาษากรีก τόκος (tókos แปลว่า กำเนิด) และ φέρειν (phérein แปลว่า นำพา) และต่อท้ายด้วย -ol เพื่อระบุว่าเป็นสารกลุ่มแอลกอฮอล์ โครงสร้างถูกระบุในภายหลังในปี ค.ศ. 1938

แหล่งที่พบ

ในสารอาหาร 100 กรัม จะมีวิตามินอี:

น้ำมันจมูกข้าวสาลี (215.4 มิลลิกรัม)
น้ำมันดอกทานตะวัน (55.8 มิลลิกรัม)
น้ำมันอัลมอนด์ (39.2 มิลลิกรัม)
เมล็ดทานตะวัน (35.17 มิลลิกรัม)
อัลมอนด์ (26.2 มิลลิกรัม)
เฮเซลนัต (26.0 มิลลิกรัม)
น้ำมันวอลนัต (20.0 มิลลิกรัม)
น้ำมันถั่วลิสง (17.2 มิลลิกรัม)
น้ำมันมะกอก (12.0 มิลลิกรัม)
น้ำมันเมล็ดฝิ่น (11.4 มิลลิกรัม)
ถั่วลิสง (9.0 มิลลิกรัม)
รำข้าว (2.4 มิลลิกรัม)
ข้าวโพด (2.0 มิลลิกรัม)
เมล็ดฝิ่น (1.8 มิลลิกรัม)
หน่อไม้ฝรั่ง (1.5 มิลลิกรัม)
ข้าวโอ๊ต (1.5 มิลลิกรัม)
เกาลัด (1.2 มิลลิกรัม)
มะพร้าว (1.0 มิลลิกรัม)
มะเขือเทศ (0.9 มิลลิกรัม)
วอลนัต (0.7 มิลลิกรัม)
แครอต (0.6 มิลลิกรัม)
นมแพะ (0.1 มิลลิกรัม)

โรคพร่อง

ดูบทความหลักที่: โรคพร่องวิตามินอี

โรคพร่องวิตามินอีทำให้เกิดโรคทางระบบประสาท เช่น โรคกล้ามเนื้อเสียการประสานงานจากสมองน้อยและไขสันหลังโรคกล้ามเนื้อและโลหิตจาง