การติดตามการรักษาด้วยยา

การติดตามการรักษาด้วยยา (อังกฤษ: Therapeutic drug monitoring: TDM) เป็นสาขาหนึ่งของวิชา เคมีคลินิกที่เชี่ยวชาญในเรื่องการวัดระดับยาในเลือด โดยจะเน้นทำกับยาที่มีขอบเขตชี้วัดในการรักษา (therapeutic index) ที่แคบ คือยาที่มีโอกาสเกิด การได้รับยาต่ำกว่าขนาด หรือ การได้รับยาเกินขนาดได้ง่าย

ในทาง เภสัชวิทยา ยาหลายขนานถูกใช้โดยไม่มีการติดตามระดับยาในเลือด ในขณะที่ขนาดการใช้ของมันจะแปรผันไปตามการตอบสนองทางคลินิกที่คนไข้ได้รับยานั้น ในยากลุ่มเล็กๆ มันเป็นไปไม่ได้ที่ระดับไม่พอเพียงของยา จะทำให้ยาไม่มีผลในการรักษาหรือดื้อยา และการมีระดับยาเกิน ซึ่งจะนำไปสู่การเกิดพิษและเนื้อเยื้อถูกทำลาย

ตัวอย่างยาที่ถูกวิเคราะห์โดยติดตามการรักษา:

• ยาปฏิชีวนะ อะมิโนไกลโคไซด์ เช่น เจนตาไมซิน (gentamicin)
• แอนตี้อิพิเลปติก (antiepileptic) (เช่น ฟีไนโทอิน (phenytoin) และ วัลโปรอิก แอซิด (valproic acid) )
• ยาควบคุมอารมณ์ (Mood stabiliser) โดยเฉพาะ ลิเทียมซิเตรต (lithium citrate)
• ยาระงับอาการทางจิต (Antipsychotic) (เช่น ไพโมไซด์ (pimozide) และ คลอซาปีน (clozapine) )

การติดตามการรักษาด้วยยาสามารถตรวจสอบพิษของยาที่ต้องสงสัยได้ด้วย