การเป็นพิษจากดิช็อกซิน

การเป็นพิษจากดิช็อกซิน (Digoxin poisoning)
ภาพวาด Digitalis purpurea โดยฟรันซ์ โคห์เลอร์
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10	T46.0
ICD-9	972.1
MedlinePlus	000165

การเป็นพิษจากดิช็อกซิน เกิดจากการรับยาดิช็อกซินปริมาณมากในเวลาอันสั้นหรือมีระดับดิช็อกซินสะสมในร่างกายจากการรักษาเป็นเวลานาน ดิช็อกซินเป็นยารักษาภาวะหัวใจวายและภาวะหัวใจห้องบนสั่นพริ้ว พบในพืชสกุลถุงมือจิ้งจอก (Digitalis)

การเป็นพิษจากดิช็อกซินแบ่งออกเป็นเฉียบพลันและเรื้อรัง อันตรายของทั้งสองประเภทคือผลกระทบต่อหัวใจ ในรายที่พิษเฉียบพลันจะมีอาการคลื่นไส้ รู้สึกหมุนและอาเจียน ในรายเรื้อรังจะมีอาการล้า ละเหี่ยและมีปัญหาด้านการมองเห็น

อาการทั่วไปของผู้ป่วยคือคลื่นไส้ อาเจียน ท้องร่วง ปวดท้อง ปวดศีรษะ เวียนศีรษะ สับสน เพ้อ การมองเห็นผิดปกติ (มองไม่ชัดหรือมองเห็นเป็นสีเหลือง) ร่วมกับความผิดปกติของหัวใจ เช่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจห้องล่างเต้นเร็ว เป็นต้น

การวินิจฉัย

ในรายที่ต้องสงสัยว่าได้รับพิษจากดิช็อกซิน จะมีการตรวจปริมาณดิช็อกซินและโพแทสเซียมในซีรัมเลือด รวมถึงตรวจครีแอทินิน BUN และคลื่นไฟฟ้าหัวใจ

การรักษา

ยาดิช็อกซินอิมมูนแฟบ สำหรับรักษาภาวะพิษจากดิช็อกซิน

การรักษาภาวะพิษจากดิช็อกซินหลักคือใช้ยาดิช็อกซินอิมมูนแฟบ ซึ่งเป็นแอนติบอดีที่มีฤทธิ์ต่อต้านดิช็อกซิน ยาดังกล่าวให้ผลอย่างมากในการรักษาภาวะฉุกเฉินจากการได้รับพิษดิช็อกซิน เช่น ภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูง การไหลเวียนโลหิตผิดปกติและหัวใจเต้นผิดจังหวะ การประเมินขนาดยาดิช็อกซินอิมมูนแฟบมีสองวิธีคือ ดูจากปริมาณดิช็อกซินที่ได้รับและความเข้มข้นของดิช็อกซินในซีรัมเลือดและน้ำหนักผู้ป่วย

การรักษาอื่น ๆ คือการให้แมกนีเซียม เฟนิโทอินและไลโดเคน ในรายที่การเต้นหัวใจช้าผิดปกติจะใช้อะโทรพีน แคทีโคลามีนและเครื่องกระตุ้นหัวใจ